Rrjedhja e fundit e një bisede telefonike në të cilën zyrtarët e forcave ajrore gjermane diskutojnë dërgimin e raketave në Ukrainë dhe përdorimin e tyre të mundshëm kundër objektivave strategjikë është vetëm prova e fundit që spiunazhi rus është kthyer përgjithmonë në Evropë.
“Loja mace-miu ka filluar përsëri,” tha një oficer i inteligjencës perëndimore për Financial Times, i cili kërkoi të mbetet anonim.
“Iniciativat ruse të spiunazhit janë tani në nivelet e Luftës së Ftohtë, ndoshta edhe më të larta”, vuri në dukje një tjetër.
Pothuajse çdo javë, një operacion i ri del në dritë, duke demonstruar se sa thellë ka depërtuar Rusia në Evropë që nga dita që pushtoi Ukrainën dy vjet më parë. Karakteristike është se më 27 shkurt Tikhomir Ivançev u bë bullgari i gjashtë që u akuzua për spiunazh në Mbretërinë e Bashkuar.
Dy javë para kësaj, Maxim Kuzminov, një pilot ushtarak rus që dezertoi në Ukrainë vitin e kaluar, u gjet i vrarë në Spanjë. Më herët, qeveria franceze zbuloi ekzistencën dhe funksionimin e 193 faqeve të internetit, të krijuara ekskluzivisht për të promovuar lajme të rreme që rritin imazhin e Rusisë, dhe madje më herët, deputetja letoneze Tatiana Zdanoka u akuzua për bashkëpunim afatgjatë me Shërbimin e Sigurisë së Federatës Ruse ( FSB ), një pasardhës i KGB-së.
Megjithatë, është incidenti gjerman i përgjimit që dha alarmin më të lartë në qendrat evropiane të kundërzbulimit. Në bisedat e zyrtarëve gjermanë flitet për një goditje ndaj urës së famshme të Kerçit, që lidh Krimenë me Rusinë kontinentale. Ata më vonë e quajtën përgjimin një përpjekje të Putinit për të “përçarë aleatët e Ukrainës”.
Rekrutët dhe bashkëpunëtorët e tyre nuk e dinë domosdoshmërisht interesave të kujt po u shërbejnë.
Shumë analistë shpjegojnë se pas zbulimeve poshtëruese kundër spiunëve të saj në vitin 2022, Rusia ka rekrutuar një ushtri të re agjentësh dhe ka ndryshuar rrënjësisht trajnimin e tyre. Përveç kësaj, ajo është kthyer në “rekrutim” evropianësh dhe futjen e tyre në listëpagesat ruse, duke e bërë veçanërisht të vështirë identifikimin e tyre.
“Ata duhej të ndryshonin metodat e tyre nëse donin të nxirrnin informacion të klasifikuar në Evropë”, thotë një nga zyrtarët e inteligjencës të cituar më sipër.
“Dhe ata me të vërtetë e bënë,” shton ai, duke komentuar për rekrutët që ndonjëherë ata as nuk e dinë se po punojnë për qeverinë ruse.
“Bashkëpunëtorët e tyre nuk e dinë domosdoshmërisht interesave të kujt i shërbejnë. Ata mund të jenë kriminelë ose thjesht qytetarë të zakonshëm që paguhen”.
Deri diku, modeli i vjetër i spiunit “legjitim” rus që vazhdon punën e tij jashtë ambasadës ende zbatohet në vendet neutrale si Austria dhe Zvicra.
Zyrtarët nga të dy vendet vlerësojnë se janë gjithsej 150 rusë që punojnë në një kontekst zyrtar diplomatik në territoret e tyre.
Përveç kësaj, spiunazhi rus është promovuar edhe jashtë zonës Shengen.
Turqia dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, për shembull, janë bërë qendra të rëndësishme për operacionet e inteligjencës ruse. Sigurisht, është e pamundur të dihet se çfarë efekti mund të kenë teknikat e rinovuara të spiunazhit të Rusisë.
“Në botën e inteligjencës ne jemi gjithmonë të vetëdijshëm se sa nuk dimë”, komentoi një spiun në gazetën britanike.
Mundësitë për Perëndimin
Autoritarizmi në rritje i qeverisë së Putinit, megjithatë, ka krijuar një pakënaqësi të fshehtë që arrin deri në shërbimet e sigurisë. Drejtori i CIA-s , William Burns, deklaroi në revistën amerikane Foreign Affairs se megjithë përmirësimin e metodave të spiunazhit rus “ne aktualisht po vëzhgojmë një mundësi historike për rekrutimin e rusëve të pakënaqur në Perëndim”.
Kreu i MI6 britanik pajtohet me këtë: “Ka shumë rusë sot që janë të tronditur në heshtje nga ajo që po bën regjimi i Putinit. Dyert tona do të jenë gjithmonë të hapura për ta”, ka theksuar ai në një intervistë të fundit./vizionplus.tv
